Babiniotis spells it κόγχη and it was also spelt κώχη, but this is the generally accepted form now.

--------------------------------------------------
Note added at 8 mins (2005-04-29 12:36:20 GMT)
--------------------------------------------------

The entry in \"Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής\" is: κόχη 1. η εξωτερική ή η εσωτερική ακμή μιας δίεδρης γωνίας σε έναν τοίχο, σε ένα έπιπλο κτλ.: Xτύπησα στην ~ της ντουλάπας.

--------------------------------------------------
Note added at 12 mins (2005-04-29 12:40:48 GMT)
--------------------------------------------------

Κριαράς (Νέο Ελληνικό Λεξικό) gives: 2α. γωνιώδης προεξοχή: Χτύπησα στην κόχη του τραπεζιού.
Φυτράκης: γωνία που εξέχει, αγκωνή

--------------------------------------------------
Note added at 37 mins (2005-04-29 13:05:21 GMT)
--------------------------------------------------

Κριαράς (Νέο Ελληνικό Λεξικό) gives: 2α. γωνιώδης προεξοχή: Χτύπησα στην κόχη του τραπεζιού.
Φυτράκης: γωνία που εξέχει, αγκωνή

--------------------------------------------------
Note added at 42 mins (2005-04-29 13:10:23 GMT)
--------------------------------------------------

Let me note that, while it would be awkward to say \"Χτύπησα στην αιχμηρή γωνία της ντουλάπας\", in a more formal text it\'s fine to say \"Τα παιδιά κινδυνεύουν να χτυπήσουν στις αιχμηρές γωνίες των επίπλων\".

--------------------------------------------------
Note added at 1 hr 21 mins (2005-04-29 13:50:18 GMT)
--------------------------------------------------

Δεν θα συμφωνήσω με τη διάκριση ως προς κάτοψη ή πρόσοψη, Andras. Αρχικά η κόγχη ήταν η αχηβάδα. Μετά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράφει διάφορα κοιλώματα, κυρίως την εσοχή (niche) που βάζουν ένα άγαλμα. Ύστερα, όταν τα σύγχρονα σπίτια έχασαν τα κοιλώματά τους, πέρασε στη σημασία της εσωτερικής γωνίας, και τέλος έφτασε να σημαίνει την κοφτερή εξωτερική γωνία, κυρίως την κάθετη, των επίπλων. Άποψή μου, από τα χρόνια που με ορμήνευε η μάνα μου.